ويژگيهاي حکومت امام زمان (عليه السلام)
حکومت جهاني حضرت مهدي (عليه السلام) چه ويژگيهايي دارد و امام زمان (عليه السلام) چند سال حکومت مي کنند؟ 
بعد از آنکه مصلحت الهي اقتضاء کرد امام زمان (عليه السلام) از پرده غيبت بيرون مي آيند، دشمنان و ستمگران در مقابل آنحضرت به صف آرايي مي پردازند و جنگهاي سختي پيش مي آيد که به لطف خداوند و همّت پيروان صديق و وفادارشان آن حضرت در همه وقايع عليرغم تحمّل رنجهاي فراوان به پيروزي نائل مي شوند و حکومت عدل الهي را تأسيس مي نمايند که در توصيف آن، ام السلمه از پيامير اکرم (صلي الله عليه وآله وسلم)نقل مي کند: که در سايه حکومت حضرت مهدي (عليه السلام) چنان عدالتي در جامعه مستقر مي شود که زنده ها آرزو مي کنند اي کاش مرده ها زنده مي بودند و از آن عدالت بهره مند مي گشتند.

و در مورد ديگر ضمن اشاره به اين حقيقت که حضرت مهدي (عليه السلام) بر دلهاي مردم حکومت خواهند کرد مي فرمايند: شما را به مهدي، مردي از قريش بشارت مي دهم که ساکنان آسمان و زمين از حکومت و فرمانروايي او خشنودند ...

در دوره حکومت آن حضرت زمين برکات خود را به روي مردم مي گشايد، امنيت بر همه جوامع حاکميت پيدا مي کند، تعليم و تربيت و علم و دانش پيشرفت فوق العاده اي پيدا مي کند، در روابط اجتماعي صفا و صميميّت رواج مي يابد و ...

حضرت کوفه را پايتخت حکومت خود بر مي گزينند و حتي امام صادق (عليه السلام) مي فرمايند: مسجد سهله خانه امام (عليه السلام) خواهد بود يعني حضرت با خانواده اش در آنجا سکونت خواهند داشت.

در زمينه مدّت حکومت آن حضرت اقوال متفاوتي در روايات وارد شده است; در برخي از روايات مدت حکومت امام زمان(عليه السلام)هفت سال، در برخي ديگر هشت سال و در بعضي ده و بيست و يا حتي هزار سال ذکر شده است که جمع نمودن بين اين روايات گفته اند سالهاي آن زمان با سالهاي رايج در زمان ما فرق خواهد داشت، چنانکه در بعضي از روايات آمده است که حکومت حضرت هفت سال است و هر سال آن به مقدار ده سال از سالهاي شماست.

علامه مجلسي در بحارالانوار درباره اختلاف اين روايات مي نويسند: برخي روايات بر تمام مدت حکومت دلالت دارد، برخي بر مدت ثبات و استقرار حکومت، بعضي بر طبق سالها و روزهايي است که ما با آن آشنائيم و بعضي احاديث ديگر بر طبق سالها و ماه هاي روزگار حضرت است که طولاني خواهد بود و ...

بااين همه آنچه مسلم است دوره حکومت آنحضرت کوتاه نخواهد بود زيرا با توجه به زحمات فراواني که انبياء و ائمه(عليها السلام)در طول تاريخ کشيده اند بعيد است نتيجه اش ايجاد يک حکومت 7 يا 8 ساله باشد، آنهم با اين همه روايات و توصيفاتي که درباره آن حکومت جهاني از آدم تا خاتم نقل شده است; بهرحال مدّت اين حکومت به اندازه اي خواهد بود که طعم عدالت به ذائقه بشريت چشانده مي شود و آنان بعد از تحمل قرن ها بي عدالتي و ستم، به يک جامعه جهاني عادلانه دست مي يابند که مسائلي همچون اقتصاد، بهداشت، امنيت، دانش و صنعت، کشاورزي و ... در حدّ بسيار بالايي از سلامت و رشد و ترقي برخوردار خواهد بود.  

روايات مربوط به قم و مرد موعود اين شهر

علي کوراني

ترجمه: عباس جلالي

 

از زمره روايات ظهور، به پا خاستن مردي از قم و ياران وي است، از امام کاظم، عليه السلام، روايت شده است که فرمود:

مردي از قم، مردم را به سوي خدا دعوت مي کند، افرادي گرد او جمع مي شوند که قلبهايشان همچون پاره هاي آهن ستبر است که بادهاي تند حوادث، آنان را نمي لغزاند، از جنگ خسته نشده و نمي ترسند اعتماد آنان بر خداست و سرانجام کار از آن پرهيزکاران است. (1)

و همچنين مطالب بعد از آن مربوط به قم است.

نکته قابل توجه اين است که، امام، عليه السلام، در روايت، تعبير به «مردي از قم » نموده و نفرموده است از اهل قم، مي توان اين جمله را بر امام خميني تطبيق داد. چه اينکه ايشان اهل خمين و ساکن قم مي باشند و اينکه او «مردم را به سوي خدا دعوت مي کند» نه فقط اهل قم و يا اهل مشرق زمين را. و به اينکه بادهاي تند کينه توزي دشمنان و يا جنگ و درگيريها که براي وي و طرفدارانش پيش مي آيد، همچنان مقاوم مي ايستند و مبارزه مي کنند و هيچ تزلزلي به خود راه نمي دهند.

* آیا در علائم حتمی هم امكان بداء وجود دارد؟
* از امام صادق(ع) مشابه این سؤال را پرسیدند، حضرت پاسخ دادند: «بلی». خداوند متعال برنامه‌ای را كه تنظیم می‌كند حق دارد آن را جلو یا عقب بیندازد و هر تصرفی كه صلاح دید در آن بنماید. خداوند متعال در قرآن كریم می‌فرماید: یهودیان گفتند: «دست خدا بسته است. [به آن‌ها] بگو دست خدا باز است و هر گونه بخواهد عمل می‌كند.1» بنابراین امكان بدا برای خداوند محفوظ است. اما در عین حال از حكمت او به دور است كه پیامبر رحمت(ص)‌ و ائمة هدی(ع) با قاطعیت تمام بفرمایند: «مهدی بدون سفیانی نخواهد بود» ولی ناگهان موعدش كه رسید خداوند روی ایشان را زمین بگذارد و غیر از آن عمل كند.2 البته آن‌قدر این احتمال بداء برای اصحاب ائمه(ع) به طور جدی بیان شده بود كه راوی از حضرت می‌پرسد می‌ترسم در اصل ظهور حضرت بداء رخ بدهد كه ایشان جواب می‌فرمایند:
نه ظهور وعدة الهی است و خداوند خلاف وعده‌اش عمل نمی‌كند.

* در برخی روایات آمده كه ایرانیان قبل از ظهور با غربیان در منطقة عراق وارد جنگ می‌شوند و در برخی روایات دیگر هم این واقعه پس از ظهور بیان شده، كدام یك صحیح است؟
* یمانی و سفیانی هر دو پیش از ظهور قیام می‌كنند و به كوفه وارد می‌شوند. حدود یك ماه پس از ظهور حضرت، سفیانی دستگیر می‌شود و در كنار دریاچه طبریه، به فرمان ایشان و به دست یمانی سرش بریده می‌شود. ایرانیان از همان ابتدا در كنار حضرت هستند. عبارت «یوطئون للمهدی سلطانه» (برای حكومت مهدی(ع) زمینه‌سازی می‌كنند) از طریق اهل سنت به ما رسیده ولی در روایات ما نقل نشده است. در عین حال خروج خراسانی یا حسنی از بلخ یا شهرهای دیگر افغانستان و عبورش از ایران در احادیث ما یافته می‌شود كه البته فقط سفیانی و یمانی در زمرة علایم حتمی هستند.
مرحوم آیت‌الله قزوینی در كتاب المهدی(ع) من المهد الی الظهور تصریح كرده‌اند كه خراسانی از علایم حتمی نیست ولی در عین حال روایتی هم نقل شده كه ورود خراسانی، سفیانی و یمانی به كوفه در یك ماه و یك روز و یك ساعت است.

حضرت فاطمه(س) كوثر بيكران حق

راجع به شخصيت والاي حضرت فاطمه (س) بيش از پنجاه آيه قرآن تأويل و تفسير شده است. اين نوشتار تحت عنوان فاطمه كوثر بيكران حق به رشته تحرير درآمد و نگارنده در پي آن است كه با استفاده از سوره مباركه كوثر، گذري بر شخصيت و عظمت و فضايل والاي حضرت صديقه كبري (س) داشته و عناويني از قبيل پيشگويي و اعجاز سوره، معني و مراد كوثر، وجوه نامگذاري فاطمه زهرا (س) به كوثر، ارتباط كوثر محمدي با كوثر بهشتي، فاطمه به عنوان حقيقتي يكدانه در عالم خلقت، مورد بحث قرار گرفته و سپس فاطمه زهرا (س) بعنوان برترين و جامع‌ترين الگو عالم بشريت در همه ابعاد زندگي (سجاده بندگي، جلوه‌گاه وارستگي، عرصه وظايف خانوادگي، حيا، عفاف، حجاب، ايثار، انفاق، ساده زيستي و جبهه فرهنگي، سياسي....) براي همه عصرها، نسل‌ها معرفي و در نهايت به يكي از ضروري‌ترين عرصه كه بايستي به فاطمه زهرا (س) اقتداء كرد يعني عرصه دفاع از حريم ولايت و امامت و استمرار آن يعني ولايت فقيه در عصر غيبت امام زمان (عج) اشاره گرديد؛ چه اينكه فاطمه زهرا (س) همچون كوثر بيكران الهي به عنوان اسوه و الگوي بي‌نظير هميشه سرسبز و حيات بخش استمرار داشته و درس و عبرتي براي همه عصرها و نسل‌ها در طول تاريخ خواهد بود.

اولين نشانه ظهور
 
نام و نسب سفياني

همان گونه كه روايات تأكيد مي‌كنند، او از نوادگان و از نسل «ابوسفيان» است و به همين دليل هم به او «سفياني» گفته مي‌شود؛ گرچه در مورد نام پدرش، بين اينكه «عنبسه» يا «عتبه» يا «معاويه» يا «يزيد» باشد، اختلاف نظر وجود دارد، از امام علي(ع) روايت است كه ايشان فرمود:
پسر جگرخوار از سرزمين بي‌آب و علف خارج مي‌شود... نامش عثمان و نام پدرش عنبسه و از نسل ابوسفيان است.10
در حديث ديگري از شيخ طوسي آمده است كه سفياني از فرزندان «عتبة بن ابوسفيان» است.11
امام علي(ع) در نامه‌اي به «معاويه»، سفياني را از شمار آنان دانسته و فرموده است:
مردي از فرزندانت شوم و ملعون و بي‌نزاكت و تيره دل و بيمار و قسيّ‌القلب است و خداوند رحمت و عطوفت را از دل او گرفته است، گويي اكنون او را مي‌بينيم. مادرش از قبيلة بني‌كلب است و اگر بخواهم نام او را مي‌گويم و توصيف مي‌كنم، او فرزند كسي است كه سپاهي را به مدينه گسيل مي‌دارد. آنها وارد آن شهر مي‌شوند و به قتل و كشتار و هتك حرمت و تجاور مي‌پردازند و از ميان آنها مردي پرهيزكار و مخلص پا به فرار مي‌گذارد... .12
از امام باقر(ع) روايت شده كه او از نسل «خالد بن يزيد بن ابوسفيان» است.13
و از امام علي بن الحسين(ع) نقل شده كه حضرت او را از فرزندان «عنبسة بن ابوسفيان»14 به شمار آورده و برخي روايات نام او را «عبدالله»15 گفته‌اند كه اين مطلب نزد علماي اهل سنّت مشهور است. امّا رأي مشهور اين است كه نام او «عثمان» از فرزندان «عنبسة ابن ابوسفيان» است و همه مي‌دانند كه ابوسفيان پنج فرزند به نام‌هاي «عتبة»، «معاويه»، «يزيد»، «عنبس» و «حنظله» داشت.
چيزي كه در مورد آن در تمام اين روايات اتّفاق نظر وجود دارد. اين است كه او از نوادگان ابوسفيان بوده و قدر به يقين هم همان است.